Cerita lucu "Si Ongol" asli kalimantan


LOMBA MASAK

Lomba masakan khas Kampung Liur ne babeda wan kampong lainnya, biasanya nang jadi pesertanya bebinian mun di Kampung Liur ne lelakian. Nang jadi pesertanya, Ongol, Anang Gabau wan Dangdut. Tim jurinya salah satunya adalah Haji Untat. “Masakan apa ne Ngol,” takon Haji Untat. “Yaaa, masakan khas kampong kita jua Ji ai, hehehe,” sahut Ongol pina nahap wan muha.

Rupanya Haji Untat wan tim juri lainnya neh kada menilai masakan bebuhan Ongol paan malahan menilai ke peserta lainnya. “Kenapa dilewatkan Ji,” takon Ongol. “Pun buhan ikam terakhir kena am di nilai, kelihatan nyaman banar pang,” sahut Haji Untat. “Asiiiik,” ujar Ongol kehimungan. “Tapi di ingat Ngol ai,” bisik sidin. “Apa tu Ji,” takon Ongol. “Mun buhan ikam juara jangan kada ingat lah wan aku,” ujar sidin. “Beres Jiiii,” sahut Ongol.

Handap kisah, ada 5 meja nang dinilai tim juri dan terakhir adalah meja pun Ongol, Anang Gabau wan Dangdut. “Giliran pun kita Ngol,” ujar Anang Gabau. “Tenang ja wal, Haji Untat tadi sudah bepadah. Kita cagaran jadi juara lomba masak makanan khas Kampung Liur,” ujar Ongol pina semangat bebanaran. “Belum tentu Ngol ai,” sahut Dangdut. “Kita tunggu ai,” ujar Ongol.

Kada berapa menit datang am Haji Untat. “Memang teliur aku melihat masakan nang buhan ikam sajikan neh,” ujar sidin sambil mulai menilai. Sidin menilai masakan bebuhan Ongol ne sambil merasai. “Kenapa Ji, pina telihat berot muha pian,” takon Ongol. “Tenang Ngol, belum habis aku menilai neh,” ujar Haji Untat. “Okey Ji,” sahut Ongol pina telihat semangat banaran.

Hitungan 3 menit ja sidin menilai masakan nang diolah bebuhan Ongol tadi. “Kaya apa Ji menurut pian masakan olah bebuhan ulun,” takon Ongol pina penasaran banaran. “Masiiiiiiiinnn, semuanya masiiiin,” kuriak sidin. Apada, takelipik Ongol nang ada di higa sidin. “Bebuhan ikam ne sekalinya kada bisa memasak paan, semuanya masin,” ujar Haji Untat pina habang muha karena merasai semua masakan olahan bebuhan Ongol masin.

Apada, seraba salah bebuhan Ongol pas mendangar pander Haji Untat. “Nah iya am, maka jar sidin jua sebelum kita umpat lomba disuruh memasak nang unik-unik. Kan, belum pernah ada nang memasak semuanya masin kecuali buhan kita ne ja,” ujar Ongol. “Nang ini ne lomba Ngol ai, jakanya kada lomba kada papa ja,” ujar Haji Untat.

Akhirnya, harapan cagaran jadi juara lomba masakan khas Kampung Liur gagal lantaran si Ongol memasak masakannya semuanya masin. “Aku kada tahu menahu paan, semua kami serahkan wan ikam. Jadi ikam betanggung jawab. Titik,” ujar Anang Gabau pina telihat sangkal banaran. “Makanya, jangan sampai temakan janji paan. Buktinya, gagal kita gara-gara ikam meolah masakan masin semua,” ujar Dangdut umpat jua memamai si Ongol. (fin)

KACAMATA SELAM

Biasanya setiap agustusan bebuhan Kampung Liur mengadakan pawai pembangunan nang menampaikan bermacam-macam pembangunan nang ada di kampong. Ongol ne kada hakon ketinggalan paan meumpati pawai itu. “Umpat jua lah Ngol,” takon Anang Gabau. “Iya dong, kena siang lah kita beimbai,” sahut Ongol. “Okey bos,” sahut Anang Gabau.

Waktu terus bejalan kada terasa sudah lewat tengah hari, tapi Anang Gabau ne kada mencongol jua nang sudah bejanji tadi cagaran meambil si Ongol. “Kemanakah Gabau neh, lawas banar mehadangi,” garunum Ongol sambil mehisap roko cap pekan tapi kada karuan rasanya, maklum nang dihadang-hadangi kedida batang hidungnya.

Handap kisah, sekitar 2 jam Ongol mehadangi Anang Gabau nang bejanji tadi. “Lawasnya Bau, kemana ja ikam ah,” takon Ongol. “Sakit parut Ngol ai, paksa ai bahera dulu. Imbah itu ban motor tumbus paksa ai ke bengkel, hehehe,” sahut Anang Gabau pina jujur ja menyahuti. “Iyalah wal, kada papa ja nang penting ikam sudah datang,” ujar Ongol pina kehimungan.

Sekalinya bedua ne kada tulak langsung malahan berokoan dipelataran rumah si Ongol. “Kena-kena ja gin, kelawasan disana behirang awak wan muha Ngol ai,” ujar Anang Gabau sambil melikit roko sebilah. “Bujur tu, lebih baik kita berokoan ja daripada kelawasan mehadang disana,” sahut Ongol umpat jua beroko.

Kada terasa handak 1 jam bedua ne bekisahan sambil berokoan, kada berapa menit tedangar suara drumband kekanakan Kampung Liur lewat. “Astagaaa, sudah mulai am Ngol,” ujar Anang Gabau pina bekajut-kajut sampai tekipai roko dimuntung si Ongol gara-gara tekajut tadi. “Harau hi ih, lajui kita kesana,” ujar Ongol pina habut jua.

Saking habutnya, lalu Ongol ne sembarang ja menjuhut kacamata nang ada diatas meja didalam ruang tamu dirumah inya. “Lajui Ngooooll, kita telambat neh,” kuriak Anang Gabau. Mendangar kuriakan Gabau tadi harau behancap Ongol mendatangi Anang Gabau sambil membawa kacamata. Lalu bedua ne masuk kebarisan bebuhan Haji Untat.

Dalam barisan Haji Untat ne, lalu Ongol handak memasang kacamatanya nang dibawanya tadi, rahatan handak memasang harau tekajut inya neh. “Astagaaa, tesalah juhut tadi. Ne kacamata selam,” ujar Ongol pina telihat masam muha. “Daripada kada keren, mending dipakai ja aaah,” ujar Ongol pina tamam ja wan muha.

Melihat kelakuan si Ongol nang memakai kacamata selam, harau mengangkang bebuhan Haji Untat. “Emangnya handak menyelam kemana ikam Ngol, ne daratan Ngol ai lainan sungai atawa laut, wakakakak,” ujar Haji Untat. Sepanjang jalan harau penonton aur mengetawai si Ongol ja karena ulahnya nang salah alamat. Inya tu memakai kacamata selam bawahannya tapih wan sandal japit. Apada, supan ai muha. Tapi, supaya kada supan paksa ai betamam ja muha si Ongol. “Pede aje kale, hehehe,” ujar Ongol pina musti. (fin)

BALEMPAK

Hari semalam Ongol handak begunting rambut karena rambut inya wayah ne telihat panjang. Nang didatanginya Utuh Lengkor di pasar Kampung Liur. “Guntingan tentarakah Ngol,” takon Utuh Lengkor. “Tesarah ja wal ai, anng penting begunting. Iya kalo,” sahut Ongol. “Mun handak guntingan hanyar bisa jua Ngol,” ujar Utuh Lengkor. “Tesarah ja,” sahut Ongol sambil duduk diatas kursi pengguntingan.

Rahatan mengunting rambut si Ongol, Utuh Lengkor ne aur bekisah ja. “Kenapa aur bekisah ja ikam ne ah, bebaik kada konsen mengguntingnya,” takon Ongol. “Supaya kada mengantuk Ngol ai. Makanya dikisahi. Paham kada ikam,” ujar Utuh Lengkor. “Bujur jua wal ai, biasanya mun hinip tekantuk-kantuk tu pang mata, hehehe,” sahut Ongol.

Handap kisah, rambut Ongol nang disebelah kanan sudah tuntung digunting Utuh Lengkor. Rupanya, sebelah kirinya kada langsung paan digunting. “Nah iya am, kenapa bemandak wal,“ takon Ongol. “Bererokoan dulu Ngol ai, wakakakakak,” ujar Utuh Lengkor pina beborean bebanaran. “Astagaaaa, aku handak lakas nah,” ujar Ongol pina sangkal bebanaran. “Kada tahu ai, bisalah ikam memaksa. Siapa ja nang begunting to Ngol ai harus tunduk wan si tukang gunting,” sahut Utuh Lengkor. Apada, masam ai muha si Ongol pas mendangar jawaban Utuh Lengkor tadi.

Mehabiskan roko sepucuk cap pekat to lumayan lawas, sampai habang muha si Ongol. “Astagaaa, ayoam digunting nah,” ujar Ongol. “Sabar pang Ngol,” sahut Utuh Lengkor sambil membuang puntung roko cap pekat dihiga. “Hancapi wal, Kampung Liur wayah ne musim mati lampu. Siapa tahu siang ne mati lampu,” ujar Ongol. “Tenanga ja Ngol, kada bakalan mati lampu paan,” sahut Utuh Lengkor. Harau betambah sangkal ai si Ongol neh.

Rahatan handak mehidupkan mesin gunting, sekalinya mati am lampu. “Nah iya am Ngol ai. Harau dasar bujur jar ikam tadi. Mati lampu nah,” ujar Utuh Lengkor. Apada, habang ai muha si Ongol. “Maok ikam neh, gara-gara beroko tadi tu pang,” ujar Ongol pina sarek-sarek. “Trus, kaya apa am Ngol,” takon Utuh Lengkor. “Tesarah ikam ai lagi neh,” sahut Ongol pina pasrah.

Lalu Utuh Lengkor meambil gunting. “Paksa ai ikam beharit Ngol ai, ne gunting tumpul karena gunting nang landap pun aku tetinggal dirumah,” ujar Utuh Lengkor. Harau mau kada mau ai kepala si Ongol digunting wan gunting tumpul. Hitungan 10 menit tuntung am Utuh Lengkor menggunting rambut si ONgol neh. “Nah sudah am Ngol ai, hehehe,” ujar Utuh Lengkor.

Lalu si Ongol melihat hasil guntingan Utuh Lengkor. “Astagaaaa, bekutal-kutal rambut aku neh. Balempak sana sini,” ujar Ongol pina bemamai sorangan. “Sori Ngolah, bukannya aku kada ahli menggunting rambut pang. Maklum, mati lampu neh wan gunting tumpul,” sahut Utuh Lengkor. Akhirnya si Ongol bulik membawa sangkal dihati karena cagaran penampilan gagah sekalinya jadi kada mengaruan. (fin)

KADA BESISA

Hari semalam Ongol lawan Anang Gabau diundang Haji Untat makanan di warung Acil Jablay. Diwarung sidin tu ada menyediakan makanan khas Kampung Liur nangkaya lalapan iwak haruan, gangan waluh, sayur bening pokoknya banyak banar makanannya belum lagi minumannya.

Kekawalan Ongol ne tumatan tadiam sudah ada di warung sidin tu. “Datang mana buhan ikam ne wal pina lambat banar,” takon Dangdut. “Biasa, bensin habis walai, harau besurung handak 2 kiluan nah. Makanya terlambat kami,” sahut Ongol pina jujur banar.

Rupanya buhan Haji Untat ne sudah tumatan tadiam memesan makanan lalapan iwak haruan. “Ding, minumannya es jeruklah,” ujar Ongol pas kebelujuran ada pelayan warung sidin nang bengaran Siti Asoy, “Inggih Bang, berapa gelas jar,” takon Siti Asoy. “Dua gelas,” sahut Ongol pina tamam ja lawan muha.

Handap kisah, buhan Haji Untat, kekawalan Ongol nangkaya Dangdut, Utuh Lengkor lawan Utuh Kalubut terus Anang Gabau sudah dapatam makanan nang dipesan buhannya tadi. “Ngol, bedahuluanlah,” ujar Haji Untat menagur. “Inggih Ji,” sahut Ongol.

Kada berapa lawas datang jua pesanan Ongol ne. “Hau, kenapa kobokan lawan sambal ja ne,” takon Ongol. “Hus, besabar pang lagi diolah tu,” tagur Anang Gabau. “Iyakah,” sahut Ongol sudah kada sabar lagiam handak makan maklum tumatan sungsung belum sarapan ditambah lawan menyurung motor kehabisan bensin.

Sampai tuntung makan buhan Haji Untat lawan kekawalannya tapi tetapai nasi lawan iwak haruan belum jua datang. “Akui lambatnya, bebila juakah aku ne makan,” ujar Ongol pina bemamai banar. “Sabar pang Ngol, hadangi ja setumat lagi,” sahut Anang Gabau mencoba menenangkan hati kawan nya ne.

Handak setengah jaman Ongol ne mehadangi iwak haruan lawan nasinya tapi kada datang-datang jua. Lalu Siti Asoy datang. “Bang, maaflah, iwaknya habis,” ujar Siti Asoy. Mendangar pander Siti Asoy tadi harau masam muha Ongol. “Astagaaaaa, kada besisakah, berarti aku ne disuruh makan sambal wan minum kobokan jalah,” ujar Ongol pina sangkal banar. “Amun habis kaya apa am Bang. Hakonlah pian mehadangi 2 jam lagi,” ujar Siti Asoy.

Harau birai muha Ongol, handak makan kada jadi amun iwak haruannya sudah diborong Haji Nahap nang ada dilokasi parak wadah buhannya bedudukan. “Tenang ja Ngol, ne nah gasan ikam menukar lalapan,” ujar Haji Untat membari duit. “Kada kaya itu pang Ji ai, pelayanan warung Acil Jablay ne nah. Amun masalah duit tu ulun gin banyak ai tapi recehan,” sahut Ongol sambil mengeluarkan duit lima ratusan recehan nang hibak didalam kantong selawarnya. (fin)

BAROKO DI SPBU

Hari semalam Ongol menukar bensin di SPBU Kampung Liur nang ada di Jalan simpang empat, inya ne naik motor vespa keluaran tahun 80-an. “Handak kemana Ngol,” tagur Anang Gabau pas rahatan Ongol lewat di jembatan. “Umpatkah wal,” sahut Ongol. “Handak kemana dulu,” takon Anang Gabau. “Nukar bensin di SPBU sana,” sahut Ongol. “Okey deh,” ujar Anang Gabau sambil mehancap duduk dibelakang Ongol.

Dalam perjalanan Ongol ne melikit roko cap pekat. “Minta pang Ngol rokonya,” ujar Anang Gabau. “Hau, baroko jualah ikam wal, maka jar semalam insaf am baroko, hehehe,” sahut Ongol. “Insaf atau hisap, wakakakak,” ujar Anang Gabau. “Hisap wal ai, wakakakak,” sahut Ongol umpat jua ketawa. Apada, bedua ne aur ketawa ja dalam perjalanan menuju SPBU Kampung Liur

Handap kisah, bedua ini umpat antri jua maklum di SPBU Kampung Liur ne satu-satu SPBU nang ada. Jadi, maklum ja antriannya panjang nangkaya ular. “Kada kawa nyaman nangkaya bahari kita neh, mun bahari kada antri nangkaya ini pang,” ujar Ongol. “Mun bahari to Ngol ai sepeda motor sedikit. Mun wayah ne banyak am eh makanya wajarnya antri,” sahut Anang Gabau. “Bujur to wal, hehehe,” ujar Ongol.

Rahatan antri, Ongol ne melikit pulang wan roko cap pekat. Pus pus muntungnya mengeluarkan asap roko. “Nah iya am, jangan baroko Ngol, ne area SPBU artinya dilarang baroko disini,” ujar Anang Gabau. “Kedida larangannya jua ah,” sahut Ongol pina tamam ja wan muha. “Ujar siapa kedida Ngol, tu be disana ada tulisannya,” ujar Anang Gabau sambil menunjuk ke dinding beton. “Walah, itukan cuma tulisan ja wal, hehehe,” sahut Ongol pina musti wan pander.

Kada berapa menit datang petugas SPBU. “Wal, matikan rokonya. Di SPBU ne dilarang baroko. Coba ikam baca di dinding pagar tu nah. Dilarang baroko, paham kada ikam,” ujar petugas bebaju habang. “Iyakah, itu kan Cuma tulisan ja,” sahut Ongol pina mendungil banaran. “Mun meledak ikam betanggung jawab Ngol ai. Ingat tu lah,” ujar Anang Gabau pina telihat sangkal banaran.

Imbah mengisi bensin, lalu bedua ne nongkrong dimuka SPBU di warung Acil Jablay. “Kenapa ikam kada percaya wan pander aku wan petugas tadi,” takon Anang Gabau. “Bukannya kada percaya pang wal ai. Ikam handak tahukah. Aku ne kada bisa membaca,” ujar Ongol. Apada, masam ai muha Anang Gabau pas tahu bahwa si Ongol ne sekalinya kada bisa paan membaca. “Pantas ai ikam mendungil dipadahi tadi, wakakakak,” ujar Anang Gabau. Akhirnya, bedua ne hinip am karena siang tu lagi menyantap nasi kuning di warung Acil Jablay. (fin)

MERAJU TUHA

Hari semalam muha Ongol ne pina masam setiap lewat dihadapan kekawalannya, sampai bingung buhannya melihat kelakukan si Ongol neh. “Kenapa ikam Ngol,” tagur Anang Gabau. Tapi tetap ai kada tetahu muha paan walaupun ditagur. “Jangan-jangan inya ne meragut gara-gara kada dibayar gajihnya oleh Haji Untat,” ujar Dangdut. “Kada jua wal ai, semalam kami sudah menerima gajih wan sidin,” sahut Anang Gabau. “Lalu apa am yulaaah,” takon Dangdut. “Gamahnya am, maok mikirkannya,” ujar Anang Gabau.

Kada berapa menit datang Acil Jablay. “Buhan ikam tadi melihat Ongol tadi lah,” takon sidin. “Ada Cil ai, tadi pina rangut-rangut pas lewat sini tadi,” sahut Anang Gabau. “Kenapa Cil, pian mencari Ongol,” takon Dangdut. “Eeeeh… ada apa gerang dengan Acil wan si Ongol neh,” ujar Anang Gabau mengayai. “Handak membulik an sandalnya nang aku pinjam semalam,” sahut Acil Jablay. Mendangar kisah sidin tadi, harau geli bebuhannya. “Wakakakakak, sekalinya rangut-rangut lewat sini, sandal japitnya nang pian pinjamlah,” ujar Anang Gabau.

Handap kisah, sekitar 1 jam lewat pulang si Ongol ne dihadapan bebuhan Anang Gabau. Pas rahatan itu am bebuhannya menagur si Ongol. “Kenapa Ngol pina rangut-rangut. Sandal japit ikam kah nang hilang,” ujar Anang Gabau. Mendangar pander Anang Gabau, harau behancap Ongol menyahuti. “Darimana ikam tahu coy,” takon Ongol. “Acil Jablay tadi menitip sandal japit pun ikam. Ujar sidin, mun ada Ongol lewat unjuk akan sandal neh,” sahut Anang Gabau. Apada, himung ai Ongol neh.

Lalu Anang Gabau meunjuk sandal japit nang dititipkan Acil Jablay. “Ne sandal ikam kalo,” ujar Anang Gabau. Pas melihat harau menggarung menangis si Ongol neh. “Nah iya am, kenapa kaya ini neh. Ongol menangis wal ai,” ujar Dangdut. “Kenapa nangis Ngol,” takon Anang Gabau. “Sandal japitnya pagat to,” sahut Ongol.

Bingung bebuhannya pas melihat si Ongol menangis lantaran sandal japitnya nang dipinjam Acil Jablay semalam pagat talinya. “Kena aku tukarkan sandal nang hanyar gasan ikam. Kada usah ditangisi paan,” ujar Anang Gabau mencoba membisai si Ongol. “Kada nangkaya itu pang, sandal japit nang pagat to pun mintuha kuuuuu, hiks hiks hiks,” ujar Ongol.

Apada, mengikik ai bebuhannya. “Wakakakak, sekalinya Ongol ne tumatan sungsung rangut-rangut, sandalanya dipinjam Acil Jablay belum dibulikan sidin. Sekalinya, sandal nang dipinjam to sandal pun mintuhannya. Pantas menangis tuha,” ujar Anang Gabau. Harau kada banyak bunyi lagi am si Ongol tadi. “Sabar Ngolah, kena aku ikat sandal nang pagat ne wan tali rapia, hehehe,” ujar Dangdut. (fin)

KACA PEMBESAR

Hari semalam kekawalan Ongol mendatangi rumahnya handak membawai bejalanan sore keliling Kampung Liur. Nang ngarannya bejalanan kada pakai sepeda alias bejalan batis. “Ongol, kita bejalanankah sore neh,” ujar Anang Gabau mengiyau tumatan luar. Lawas buhannya mendangar kalo pina ada sahutan tumatan dalam. Tapi tetap ai kedida sahutan. “Nah iya am, kadakah Ongol ne bejalanlah,” takon Anang Gabau. “Masuk ja kita, siapa tahu inya lagi melengkor, hehehe,” sahut Dangdut. Lalu bedua ne masuk kerumah Ongol.

Sekalinya Ongol lagi membaiki radionya nang rusak. “Apa nang digawi Ngol,” takon Anang Gabau. “Menyervis radio ne nah, hanyar ja ditukar kada berapa ahad sudah rusak am,” sahut Ongol. “Memangnya ikam bisa menyervis radio,” takon Anang Gabau. “Bisa nangkaya itu am. Nang penting wani. Perkara kawa hidup atau kada. Kena am tu wal ai, hehehe,” sahut Ongol pina nahap ja memakai kacamata pembesar.

Handap kisah, sekitar 1 jam bedua to mehadangi Ongol nang rahatan asik menyervis radionya didalam kamarnya sorang. “Kaya apa Ngol, kita bejalanankah sore ne,” takon Dangdut. “Okey bro, kena ja lagi aku lanjutkan menyervisnya. Obeng nang paling banar kedida eh, paksa ai kena menyambungnya,” sahut Ongol sambil membawai kekawalannya menuju keluar rumah.

Baya handak sampai muhara lawang, dahi Ongol ne tehantup wan kayu diatas. “Aduuuuh,” ujar Ongol sambil sambil memusut-musut wan dahinya. “Wakakakakak, bincul dahi,” ujar Anang Gabau mengangkang sorangan. “Kenapa bisa tehantup Ngol,” takon Dangdut. “Pelihat aku tinggi ja lawang neh. Sekalinya randah wal ai,” sahut Ongol pina habang muha menahan sakit.

Sekalinya, Ongol ne kada sadar paan bahwa dimatanya to masih berikit kacamata pembesar nang dipakai inya tadi gasan melihat benda-benda nang halus di dalam radio. “Makanya kaca pembesar to diandak dulu,” ujar Anang Gabau. Apada, mengikik ai bedua ne pas melihat kelakuan si Ongol tadi tehantup biding lawang pas handak keluar rumah. (fin)

SENGOT PALSU

MALAM minggu di taman Kampung Liur Ongol wan kekawalannya bedapat wan Haji Untat. Sidin malam to telihat pina necis banaran tapi tetap ai telihat tuha karea basesengot. “Cuit cuit cuit, handak kemana jaaar,” tagur Ongol. ”Handak mencari nang anum Ngol ai. Wakakakak,” sahut Haji Untat. “Cehai, nang dirumah kemanakan Ji,” ujar Ongol. “Nang dirumah ya dirumah ai, ne diluar rumah Ngol ai. Handak tahu jua wan urusan anak muda. Wakakakak,” sahut sidin sambil mengangkang.

Handap kisah, sorenya bebuhan Ongol bedudukan di jembatan sambil menunggu magrib. Dari kejauhan ada nang datang naik sepeda ontel. “Kita tebakan, siapa nang datang sana to,” takon Anang Gabau. “Paling am Amang Bular,” sahut Ongol. “Haji Lului,” ujar Dangdut. “Tesalah semua an, itu Haji Untat,” ujar Anang Gabau. Sekalinya, memang bujur jar Anang Gabau jua. “Jangan kada ingat tulah, bemagrib,” pesan sidin pas ada dihadapan bebuhan Ongol. “Inggih Ji,” sahut bebuhannya.

Rupanya si Ongol ne nganga-nganga melihat muha Haji Untat, pina telihat penasaran banarannya inya ne wan sidin. “Asa ada nang beda pang penampilan sidin sore neh,” ujar Ongol menyindir sidin. “Apanya Ngol, pina musti muha ikam toeh,” sahut Haji Untat. “Kada ai, Cuma ada nang beda ja, hehehe,” ujar Ongol sambil takurihing sorangan. “Biasa-biasa ja Ngol ai, mungkin pelihat ikam ja kalo,” sahut sidin.

Pina cinik banar Ongol memikirkan, nang mana nang dilihatnya pina beda antara tadi malam wan sore neh. “Tadi malam aku lihat sidin basesengot, siang neh kada paan,” garunum Ongol. “Anuah Ji, malam minggu tadi pina kemana Ji,” takon Ongol mencoba memancing sidin. “Ke taman Kampung Liur, aku membawa binian. Tapi, itu ading mamanya. Pas itu, aku bedapat wan ikam wan kekawalan ikam,” ujar sidin menjelaskan panjang lebar.

“Tapi, ada nang beda Ji ai,” ujar Ongol. “Apa tu Ngol,” takon Haji Untat. “Pian malam tadi pakai sesengot, sore ne sudah dilarap,” ujar Ongol. Mendangar pander si Ongol tadi, harau mengangkang Haji Untat. “Itu sengot palsu Ngol ai. Jadi, amun kada mudah dikenali urang pakai nang palsu-palsu aja laaah,” ujar sidin.

Apada, berot ai muha si Ongol pas mendangar penjelasan dari sidin tadi. “Iya am, urang kampung Ji ai. Kada aham wan modern. Wakakakak,” ujar Anang Gabau. “Wayah ne Ngol ai, kawa ja merekayasa. Mun kada basesengot pakai sengot palsu. Mun kada berambut pakai rambut palsu. Pokoknya, kawa ja merekayasa,” ujar Dangdut pina musti banar wan pander. Apada, unggut-unggut ai dagu si Ongol mendangar kisah bebuhannya. (fin)

SAMBAL UYAH

Hari minggu semalam bebuhan Ongol pina santai di jembatan pinanya kedida ada gawian selain barokoan. Maklum, buhannya kada kawa begawi lantaran musim kabut asap. “Nyamannya hari minggu ne kemana yulah,” takon Anang Gabau. “Kedida ide wal ai,” sahut Dangdut. “Naaahh, aku ada ide nah, kaya apa kita kalo baunjunan,” ujar Ongol. “Setujuuuu,” ujar Anang Gabau pina kehimungan banaran.

Tapi, Anang Gabau ne bingung jua lokasi wadah baunjun nang mematok iwaknya. “Lokasinya dimana Ngol, mun di sungai Kampung Liur ne kada harapan. Sudah habis am iwaknya diputau urang,” ujar Anang Gabau. “Aku semalam melihat lokasinya wal ai. Jauh banar pang dari kampong kita neh. Masuk hutan,” sahut Ongol. “Kada papa Ngol ai, nang penting kawa mehilangkan stres hari ini,” ujar Dangdut.

Ongol ne pun meyakinkan supaya bebuhannya kada usah membawa nasi karena lokasi nang cagaran di datangi neh banyak iwaknya. “Kita kada usah bawa nasi paan wal ai. Cukup bawa sambal wan uyah ja. Okey,” ujar Ongol pina musti banaran. “Bujur ikam Ngol, berarti kita ne makan iwak ai lah disana,” takon Anang Gabau. “Iya dong. Jangan kada ingat bawa unjun wan umpannya lah. Ingat to,” ujar Ongol pina tamam ja wan muha.

Handap kisah, hitungan 2 jam bebuhannya mendatangi kelokasi nang dituju. Pina telihat tepaluh-paluh pang, maklum jaraknya jauh banaran. “Tepaluh jua lakiannya,” ujar Anang Gabau. “Olahraga ah wal, lawas kada baolahraga neh,” ujar Dangdut. “Cehai, mun ikam to hakon baolahraga bisa turun semua tu pang bebuhan kampong. Pasalnya, ikam kada suah jua baolahraga di taman Kampung Liur eh,” sahut Ongol. “Bujur to Ngol ai,” ujar Anang Gabau menambahi. Apada, hinip ai Dangdut.

Sampai dilokasi, harau pucat muha Ongol neh. “Kenapa muha ikam jadi pucat Ngol,” takon Anang Gabau. “Banyu pasang wal ai,” sahut Ongol pina gagap bepander. “Terus, kaya apa am Ngol kita neh,” takon Dangdut. “Bisa kedida iwaknya wal ai, masalahnya banyu pasang pang nah. Mun semalam banyunya kada pasang.jadi, banyak iwaknya. Mun pasang neh bisa kedida iwaknya am,” ujar Ongol.

Mendangar pander si Ongol ne tadi, harau birau muha Anang Gabau wan Dangdut. “Terus, berarti kita kada makan iwak dong,” ujar Anang Gabau. “Makan sambal wan uyah ai,”ujar Dangdut. “Iya am,” sahut Ongol pina tetunduk dagu. Apada, tujah ai bedua ne pas mendangar pander si Ongol tadi .(fin)

KAMPUNG BEKABUT

 

Selawas musim kemarau ne banyak bebuhan Kampung Liur membakar lahannya karena itu memang sudah jadi tradisi urang bahari. Mun kada dibakar tanahnya kada subur. “Iya am, ngalih ai mun sudah tradisi neh. Ngalih membuangnya,” ujar Haji Untat. “Kaya lagi am Ji, itu terjadi rahatan musim kemarau jua tu ah, hehehe,” sahut Anang Gabau nang lagi asik bekisahan wan Haji Untat dipelataran rumah sidin.

Kada berapa menit datang si Ongol wan Dangdut. “Assalamu ‘alaikum,” ujar Ongol. “Wa’alaikum salam,” sahut Haji Untat. “Datang mana buhan ikam,” takon Anang Gabau. “Datang rumah ai, pas kebelujuran handak baelang kerumah sidin neh,” sahut Dangdut. “Iyakah, duduk ai kita sambil berokoan,” ujar Haji Untat.

Handap kisah, habis sepucuk roko cap pekat lalu Haji Untat mengisahkan penyakit apa nang cagaran ada di Kampung Liur mun musim bekabut neh. “Penyakit biasanya batuk-batuk wan behingusan,” ujar sidin. “Penyakit lainnya pang Ji adakah,” takon Ongol. “Ada ai Ngol ai, penyakit koler begawi karena jalan kada tapi telihat ditutupi asap,” sahut Haji Untat. “Hua hahahaha, bujur jar pian Ji ai, semalam ada nang sampai masuk dapur rumah ulun karena kada ingat belok kekiri,” ujar Ongol pina mengangkang sorangan.

Lalu Haji Untat meneruskan pander sidin. “Jadi, supaya meantisipasinya kita keluar rumah neh harus pakai masker,” ujar sidin menambahi. “Mantap tu Ji ai, lun tadi sempat jua membawa masker tumatan rumah, hehehe,” ujar Ongol sambil menjuhut masker nang ada didalam kantor selawar. Dengan semangatnya Ongol menjuhut masker tadi. “Nah inya Ji,” ujar Ongol sambil menjerinting masker nang dijuhutnya tumatan selawar tadi.

Melihat masker si Ongol tadi, harau mengangkang bebuhannya. “Hua hahahaha, itu tu lainan masker Ngol ai. Itu cawat ikam nang rongkong tu ikam bawa,” ujar Haji Untat mengangkang behimat. Harau masam muha Ongol. “Astagaaaa, salah juhut am ulun tadi Ji ai. Iya am, gara-gara rumah bekabut neh harau tesalah juhut jua ulun nah,” ujar Ongol membela diri.

Apada, masam ai muha Ongol gara-gara tesalah juhut tadi, dikiranya masker nang hanyar ditukarnya tadi sekalinya tejuhut cawat rongkang nang diandaknya diatas tilam. “Mun kada salah tadi, diranjang ikam to ada masker hanyat, tapi kenapa ikam teambil cawat rongkang neh, wakakakakakak,” ujar Dangdut menambahi. Harau hinip ai si Ongol. Akhirnya, supaya mehilangkan supan bulik sorang ai inya neh. (fin)

MEHADANGI ANGSULAN

Hari semalam bebuhan Ongol bedudukan di jembatan sambil mehisap roko cap pekat, tapi Ongol ne telihat pina gelisah bebanaran. Rupanya inya ne kada sing rokoan. “Nukar pang Ngol, sori wal ai kada bebarian roko neh. Harga roko wayah ne larang,” ujar Anang Gabau. “Siapa jua nang handak mehisap roko pun ikam to eh,” sahut Ongol. “Syukuram, berarti ikam nukar ai, wakakakak,” ujar Anang Gabau sambil mengangkang sorangan.

Merasa pina masam banar liur, lalu Ongol mendatangi warung Acil Jablay nang kada jauh dari wadah bebuhannya bedudukan. “Cil, nukar roko nah,” ujar Ongol bekuriak tumatan luar warung. Tapi, kedida sahutan. “Ciill, nukar roko cap pekat,” ujar Ongol bekuriak pulang. Tapi, tetap ai kedida sahutan sidin. Lalu Ongol masuk mendatangi Acil Jablay nang dikiranya ada didalam warung.

Baya handak masuk, keluaran urang nang bekupiah putih. “astagaaa, pian kah Ji,” takon Ongol. “Emangnya kenapa Ngol,” takon sidin. “Kada ai, hehehe,” sahut Ongol. “Ikam handak apa gerang,” takon Haji Untat. “Nukar roko cap pekat Ji ai,” ujar Ongol. “Berapa bungkus,” takon sidin. “Sebungkus ja Ji ai,” sahut Ongol.

Lalu Ongol meunjuki duit Rp15 ribu wan Haji Untat. “Ne duitnya Ji ai,” ujar Ongol sambil membuka wan roko nang hanyar ditukarnya tadi. Imbah menerima duit lalu ai Haji Untat ne meninggalkan si Ongol. “Handak kemana pian Ji, kemanalah Acil Jablay neh,” takon Ongol. “Acil ikam to lagi mandi disungai sana tu nah. Aku disuruh inya menjagakan setumat,” ujar Haji Untat.

Ungut-ungut Ongol ne diluar sambil beroko cap pekat, sekalinya inya ne mehadangi angsulan roko tadi. “Nah iya am, bisa kada ingat wan angsulan roko sidin neh pina lawas banaran,” garunum Ongol. “Mungkin sidin lagi mencarikan angsulannya kalo,” ujar Ongol bepander didalam hati. Sekitar 15 menit Ongol mehadangi angsulan roko tetap ai kada mencungul nang ngarannya Haji Untat neh. “Nah iya am, harau dasar larut jua ai sidin neh. Kada ingat wan angsulan roko,” ujar Ongol sambil mendatangi Haji Untat nang duduk dibelakang warung.

“Ji, mana angsulan roko pun ulun neh,” takon Ongol. Mendangar pander si Ongol ne tadi, harau tekajut ai sidin. “Astagaaaa, beasngsul jualah Ngol, aku kira pas am duitnya,” sahut sidin. Apada, masam ai muha Ongol pas mendangar pander Haji Untat tadi. “Ulun kira tadi pian tahu ja wan harga roko cap pekat neh, makanya ulun hadangi angsulannya,” ujar Ongol.

Sekalinya, Haji Untat ne kada tahu diharga roko cap pekat paan, maklum roko hisapan sidin ne tembaku nang menggunakan sistem linglas alias giling digilas. “Ikam jua pang kada memadahi, aku ne kada tahu di harga. Jadi, tahu ambil ja, hehehehe,” ujar Haji Untat. Harau betambah masam muha Ongol dimamai sidin. “Makanya, mun ada angsulannya bepadah. Jangan hinip,” ujar sidin menambahi. (fin)

SAKLAR LAMPU

Hari semalam Ongol pindah rumah ke barak pun Haji Untat nang ada di hujung Kampung Liur, inya ne menyewa barak sebulan sekali bayarnya, maklum gawian kada menentu. “Handak bayar sebulan sekali bisa ja Ngol ai, atau 3 bulan sekaligus bagus lagi to,” ujar Haji Untat. “Sebulan sekali gin Ji ai, hehehe. Duitnya jua ne nah pas-pasan,” sahut Ongol. “Okelah kalo begitu,” ujar Haji Untat.

Handap kisah, nang ngarannya hanyar pindah si Ongol ne kada paham paan wan keadaan barak pun Haji Untat neh. “Kenapalah lampu kada hidup-hidup neh,” takon Ongol. “Aku gin kada tahu jua Ngol ai,” sahut Anang Gabau. “Sudah ikam takonilah wan Haji Untat,” takon Dangdut. “Baluman pang, asa supan jua betakon,” sahut Ongol.

Lalu Ongol keluar menuju pelataran, melihat kalo pina meteran lampu kalo pina ada nang rusak. “Asa kedida nang rusaknya jua nah, kaya apa yulah,” takon Ongol pina telihat pusing sorang. “Takon ja wan Haji Untat, kita ne kada tahu menahu paan wan barak sidin neh,” sahut Dangdut. “Ikam gin ai nang menakoni, kawani pang,” ujar Ongol.

Rahatan handak mendatangi Haji Untat, Dangdut wan Anang Gabau melihat ada saklar lampu warna putih pas dihujung barak. “Paling nang itu Ngol ai, coba ai ikam picik-picik,” suruh Anang Gabau. “Harau bujur wal ai, kenapa kada dari tadi-tadi, sawat kada meuyuhi kita bejalanan,” sahut Ongol pina telihat tekurihing. “Picik ai Ngol ai,” ujar Dangdut.

Lalu Ongol memicik saklar nang ada didinding rumah barak dihujung wadah inya menyewa. Klak, klik, klak, klik, bunyi saklar nang dipicik Ongol tadi. “Coba pang ikam bebulik kesana. Lihati lampunya, nyala lah,” suruh Ongol. Lalu Dangdut melihat ke barak Ongol nang disewanya tadi. “Kada hidup Ngol ai,” kuriak Dangdut.

Semakin penasaran ai Ongol neh. “Coba picik lagi Ngol,” ujar Anang Gabau. Lalu ai Ongol memicik pulang saklar tadi. “Sudah dipicik neh, tapi kada hidup jua lampunya,” ujar Ongol pina telihat habang muha. “Bah iya am, cagaran guring bekadap ikam malam ne Ngol ai,” ujar Anang Gabau. “Kada papa ja bekadap, asal jangan dipadang kadap wan bencong ja, wakakakakak,” sahut Ongol.

Rahatan mengangkang, mencongol ai Haji Untat. “Kurang ajar banaran, siapa nang meotak atik saklar lampu tadi. Aku karuan menggoreng hintalu. Tahu kada ikam, hangit hintalu ku gara-gara ikam otak atik saklarnya,” ujar sidin pina telihat bemamai-mamai. “Lainan ulun paan Ji ai, si Ongol tadi nang memicik-miciknya,” sahut Anang Gabau.

Apada, masam ai muha Ongol pas dipadahi bebuhannya. “Mun kada tahu to betakon pang, ne asal picik-picik ja, hangit hintalu ku. Tahu kada ikam,” ujar sidin pina telihat habang aur bemamai ja. “Inggih Ji, anuah Ji, lampu pun lun to kada hidup, lun bingung mencari saklarnya, makanya ulun coba memicik nang ini am,” sahut Ongol. “Wadah ikam to memang lampunya nang mati. Lainan saklarnya pang,” ujar sidin. Apada, supan muha Ongol pas disambati sidin tadi.

Anang Gabau wan Dangdut ne mengikik ja melihat Ongol di mamai Haji Untat. “Nah iya am, pantas ai kada hidup-hidup lampu. Lun kita tadi saklarnya, hehehe,” sahut Ongol membela diri. “Makanya, supan betakon bongolnya ketahuan. Wakakakakak,” ujar Anang Gabau. (fin)

AMPIH TULI

Sungsung itu di warung Acil Jablay rami dari hari biasanya, bebuhan Ongol nang jadi pelanggan diwarung sidin tu semuanya bekumpulan. Rupanya bebuhannya tu menunggu wadai pisang goreng makanan khas Kampung Liur. “Pina banyak bekumpulan bebuhannya ne wayah ne, ada apa gerang,” takon Haji Untat. “Menunggu pisang goreng Ji ai. Acil Jablay lambat menggorengnya maklum ngalih mencari minyak gas,” sahut Ongol pina tamam ja wan muha.

Haji Untat ne gin rupanya menunggu jua karena dirumah sidin ada tamu istimewa. “Pian beapa jua belawas disini Ji,” takon Ongol. “Mehadang jua, dirumah aku ne ada bebuhan Haji Walet wan Haji Lului,” sahut sidin. “Iyalah Ji,” ujar Ongol. “Biasa, nang dikisahi tu mun kada liur walet masalah pekat nang harganya hancur tu am,” sahut Haji Untat. “Iya am, bebila jua kah harga pekat ne bisa menyamani bebuhan kita,” ujar Ongol pina meranyau am wan pander.

Handap kisah, sekalinya bebuhan Haji Walet wan Haji Lului ne mendatangi Haji Untat kewarung Acil Jablay. Melihat bedua ne datang harau tekajut Haji Untat. “Astagaaa, kenapa bebuhan ikam kesini jua,” takon sidin. “Aku lihat tumatan rumah ikam pina rami diwarung ne paksa ai kami kesini jua,” sahut Haji Walet. “Ada apa ini pina rami banaran bedudukan disini ne,” takon Haji Lului. “Mehadang pisang goreng masak ne pang Ji ai, makanya rami bebuhannya bedudukan disini,” sahut Haji Untat.

Lalu Haji Walet wan Haji Lului beduduk di higa Ongol sambil mehisap roko cap pekat khas Kampung Liur. “Datang mana pian Ji,” takon Ongol. “Hah, kada mandangar aku nah,” sahut Haji Walet. “Maksud ulun tuuuu, pian datang manaaaaa,” kuriak Ongol sampai tekeluar liur tumatan muntung. Sekalinya Haji Walet ne selawas mendangar suara speker burung walet pina tetulian. “Ooohh, datang wadah Haji Untat sana ah,” sahut sidin.

Pina mandam semua nang ada diwarung Acil Jablay ne tadi. “Maaflah berataan, aku ne dulu memang penulian. Tapi, wayah ne kada tuli lagi am,” ujar Haji Walet sambil mehisap roko cap pekatnya. “Iyalah Ji, beobat dimana pian,” takon Ongol. “Haaah, apa jar ikam tadi Ngol,” sahut sidin.

Mendangar pander sidin tadi, harau mengangkang bebuhannya nang ada didalam warung Acil Jablay ne tadi. “Hua hahahaha, ujar pang tadi ampiham tuli. Sekalinya ditakoni dimana beobat kada mendangar jua pian neh,” ujar Ongol mengangkang kada meingat diri. Haji Untat melihat kelakuan Ongol ne Cuma mengikik ja takutan kalo pina kerjasama menjual liur walet diampihi sidin. Paksa ai behinip ja. (fin)

MENUKAR BENSIN

Hari semalam Ongol disuruh Haji Untat menukarkan bensin gasan motor hanyar pun sidin di SPBU Kampung Liur. Merasa disuruh sidin, behancap ai si Ongol ne menyambarnya sampai tebelurut selawar nang terbuat dari kain gandum. “Nukar berapa liter Ji,” takon Ongol. “Lima ribu ja,” sahut sidin sambil meunjuki duit ribuan banyak 5 lembar. “Akui, sudah menukar sedikit duitnya ribuan pulang,” garunum Ongol. “Kada usah dipikirkan, lakasi sana,” ujar Haji Untat.

Lalu Ongol menunggang motor keluaran hanyar pun Haji Untat menuju SPBU Kampung Liur. Sambil menunggu antrian Ongol bepikir didalam hati. “Nang aku bawa ne motor buruk. Dimanalah caranya,” garunum Ongol pina telihat pusing memikirkannya. Supaya kada telihat cinik memikirkannya behinip ai Ongol neh.

Handap kisah, giliran si Ongol handak mengisi bensin. “Buka am jok motornya,” ujar Anang Gabau salah satu karyawan SPBU Kampung Liur. “Kena dulu pang, ngalih membuka joknya,” ujar Ongol sambil mengutak atik kunci motor. “Lakasi am, lawas urang dibelakang tu nah mahadangi,” gasak Anang Gabau. “Hi ih, sabar pang,” sahut Ongol pina telihat habang muha digasak Anang Gabau tadi.

Merasa pina ngalih banar membuka jok motor, Ongol mencari linggis. “Adakah linggis wal, gasan membuka jok motor pun Haji Untat neh. Ngalih banar membukanya,” takon Ongol. “Kedida linggis disini ne. Nang ada bensin wan solar ja,” sahut Anang Gabau. Apada, betambah habang muha si Ongol ne. “Waduhlah, kaya apa am aku ne. Bisa kada jadi am menukar bensin neh,” ujar Ongol sambil menapaki dahi.

Anang Gabau ne kekurihing ja melihat kelakuan si Ongol ne nang pusing memikirkan cara membuka jok motor. “Kunci membuka jok motor nang ikam bawa ne dikunci utama sana ja. Kedida dibelakang atau dibawah jok. Ne motor keluaran hanyar lain keluaran bahari. Dasar jua ikam ne,” ujar Anang Gabau sambil membukakan jok motor melalui kunci kontak utama.

Kada berapa tedangar bunyi, kraaak. “Nah, kawa am kalo. Ikam ja kada tebiasa membuka jok motor hanyar eh, wakakakak,” ujar Anang Gabau sambil mengetawai si Ongol. “Iyalah, hehehe,” sahut Ongol pina telihat supan muha. “Menukar berapa ribu gerang ikam neh,” takon Anang Gabau. “Lima ribu ja wal,” sahut Ongol.

Mendangar pander si Ongol ne tadi, harau birai jua muha Anang Gabau. “Maook banaaar ikam neh, uyuh-uyuh membuka jok motor sekalinya menukar bensin Cuma lima ribu ja. Dasar jua,” ujar Anang Gabau pina sangkal bebanaran diulah si Ongol. “Disuruh Haji Untat wal ai,” sahut Ongol sambil melancingkan sepeda motornya meninggalkan SPBU Kampung Liur. (fin)

KADA JADI BAORKESAN

PINA telihat habut sorangan si Ongol ne didalam rumahnya, maklum inya ne handak bemalam mingguan ke taman Kampung Liur sampai bingung kekawalannya nang kebelujuran baelang kerumahnya. “Pina beaksi banaran, handak kemana Ngol,” takon Anang Gabau. “Handak ketaman wal ai, disana ada orkes jar,” sahut Ongol. “Aku dangar kabar dimundur jar Ngol ai,” ujar Anang Gabau. “Ujar siapa ikam wal, dispanduknya tu sudah jelas cagaran diadakan malam minggu ne am,” sahut Ongol kada mau kalah wan kekawalannya. “Ya udah dipadahi kada tetahu muha,” ujar Anang Gabau pina pasrah am memadahkannya.

Handap kisah, karena Anang Gabau wan Dangdut ne kedida gawian paksa ai meumpati Ongol bejalanan ke taman Kampung Liur. “Basepedaankah kita neh,” takon Dangdut. “Bemotor wal ai, rugi malam minggu naik sepeda ontel mendingan pakai motor,” sahut Ongol pina musti banaran. “Masalahnya kita ne kedida bisi motor Ngol,” sahut Anang Gabau. “Menyewa ai wan Haji Untat,” ujar Ongol. “Mun ikam hakon membayarinya, okey ja,” ujar Anang Gabau. “Ngalih wal ai mun Ongol ne sudah beaksi, apa jar inya ja kita ne, karena inya jua nang membayari, iya kalo,” ujar Dangdut.

Lalu betiga ne menyewa 2 biji motor pun Haji Untat, rahatan dalam perjalanan angin betiup kencang wan awan pina telihat mendung kada berapa hujan jua akhirnya. “Nah iya am Ngol ai, hujan nah,” ujar Dangdut. “Waduhlah, bisa kada jadi jua am menonton orkes di taman Kampung Liur ne,” garunum Ongol. “Paksa ja, daripada kita betaduh dibawah pohon tetap ai basah,” ujar Anang Gabau. “Okeylah kalo begitu,” sahut Dangdut.

Betiga ne tetap memaksakan diri tulak ke taman Kampung Liur walau hujan membasahi tanah kelahiran si Ongol neh. Sampai dilokasi tekajut si Ongol melihat taman nang hinip hampir kedida nang mengadakan kegiatan. “Kenapa pina sepi wal,” takon Ongol. “Nangkaya apa kada sepi, mun orkes dangdut memang dimundur eh,” sahut Anang Gabau. “Astah, jaka tahu tadi kada jadi ke taman kita neh,” ujar Ongol sambil menapak dahinya sorang.

Melihat kelakuan si Ongol ne harau garu-garu kepala Anang Gabau wan Dangdut. “Makanya jangan keras kepala paan, sudah jelas ada pengumumannya diradio tadi siang bahwa orkes dangdut dimundur seminggu. Tapi ikam ne tetap ai menjotol,” ujar Anang Gabau pina telihat bemamai-mamai. “Aku ne kehandakan ke taman ne ada nang aku dapati. Tahulah bebuhan ikam,” ujar Ongol membongkar rahasia inya kenapa kehandakan ke taman Kampung Liur.

Kada berapa menit, datang bebinian bebaju habang. “Hai abang Ongol, bawa badigad kah pian,” ujar bebinian bebaju seksi. Apada, habang muha Anang Gabau wan Dangdut disambati bebinian sebagai badigadnya si Ongol. “Aku ne lainan badigad Ongol paan, aku ne polisi,” ujar Dangdut sambil mengeluar peluit.

Mendangar pander Dangdut ne tadi harau memprapasan bukah bebinian nang mendatangi si Ongol ne tadi. “Hua hahahaha, kena bongoli,” ujar Dangdut mengangkang behimat. “Beuntung masih tebawa peluit tukang parkir tu lah, hua hahaha,” ujar Anang Gabau. Sekalinya, Dangdut ne gawiannya tukang parkir nang meniup peluit mun motor atawa mobil nang handak keluar dari parkiran, sekalinya beguna jua akhirnya. Bebinian nang mengiyau si Ongol tu tadi bebuhan binian nang setengah jadi nang rancak nongkrong di taman Kampung Liur, merasa cagaran ditangkap polisi harau behancap ai bukahan. Mengingat kedida orkes dangdut nang dimundurkan jadualnya akhirnya bebuhan Ongol bulik kerumah masing-masing. (fin)

 

 

 

Komentar

Postingan populer dari blog ini

Naskah drama 8 orang- bukan bawang putih bawang merah biasa

Drama plesetan Cindel Rella 5 orang (dengan perubahan)

Naskah drama nasi goreng